D.A.B. de Wortketel.

Ik was kennelijk wat te vroeg van huis gegaan, want om 08.10 stond ik al in Echten. Even leek het er op dat het opknappen van het clubgebouw ingrijpender zou zijn dan alleen het dak, gezien de stapels stenen en bergen zand die langs de weg lagen. Gelukkig kon ik mijn campertje nog kwijt en haalde nog wat slaap in. Maar om even voor half 9 hoorde ik een auto (Henk) vlak langs mij het pad op rijden. Dus er kon gewerkt worden. Vervolgens kwamen er nog 4 brouwers(duo's) (Roelof en Bill, Maarten v. Zuilen, Jan Beekelaar, Bert&Bennie). Die laatsten kwamen met een vrachtwagen, later bleek waarom.

Het schroten van de mout werd door de meesten gedaan met de mooie walsmolen van Henk, Jan en Bert&Bennie hadden hun eigen molens. Daarna was het wachten tot het maischwater was opgewarmd. Bert&Bennie hadden een slimme oplossing en brachten een vat met zo'n 100 liter heet water mee (en zelfs dat was niet de reden dat ze met de vrachtwagen kwamen). Maarten kwam tot de pijnlijke conclusie dat er een essentieel onderdeel aan zijn installatie ontbrak, maar Jan Zikken bedacht een mooie oplossing.

Jan was ook degene die de lekkere broodjes hamburger/ui klaarmaakte. Wat mij betreft wordt hij uitgeroepen tot (club)meester(hamburger)bakker.

Over het maischen en filteren valt niet zoveel te vertellen, allen gebruikten de hevelfilter, behalve Maarten. De één was daarna sneller met hopkoken bezig dan de ander, mede door de grootte van het brouwsel. Op een gegeven moment werd iedereen bij Bert&Bennie geroepen. Daar werd gedemonstreerd dat ook een Steinbier door hobbybrouwers gebrouwen kan worden. Het wort had al een tijd gekookt, waardoor de suikerconcentratie toegenomen was. Dan opende Bennie de oven waarin een groot aantal stenen (vandaar de vrachtauto) verhit waren. Ze waren omwikkeld met draad met een oog, waardoor Bennie ze met een soort hengelstok kon oppakken en in het wort kon laten zakken. Dat ging met veel gesis en stoomwolken gepaard. Na een paar keer in en uit het wort, was er een laagje gecaramelliseerde wortsuiker op de steen gevormd. De steen werd daarna in een emmer gedeponeerd en zou thuis gekoeld bewaard worden. Om vervolgens tijdens een fase in de vergisting aan het gistende wort toegevoegd te worden, wat een speciale smaak aan het bier geeft. Een enkele commerciële brouwerij in Duitsland maakt op deze manier ook Steinbier (Rauchenfels en Altenkunstadt).

Bij het koelen waren weer grote verschillen te zien. Veel dompelkoelers, maar de tegenstroomkoeler van Henk was een bezienswaardigheid. Een grote metalen spiraal met daaromheen een plastic slang. Snelkoppelingen (hoewel snel?), een pomp, kranen en een temperatuurvoeler. Het koelen van het wort ging perfekt.

Voor het toevoegen van gist was de komst van Bert en Monique Calkhoven een uitkomst, want ze hadden van Sanne-Paul ook een zakje gist meegekregen.

Het aantal bezoekers deze dag was niet zo groot. Anne Veendijk kwam met het hele gezin en Anne's vrouw Janna heeft lekker meegeholpen met het broodjes bakken. De familie van Bert Oosterhuis, Bertus Kleine (ex Wortketel-lid) en Wiebe met Sonja kwamen nog kijken.

Tussen alle activiteiten door werd er koffie gedronken, soms water (het was best warm) en (eigengebrouwen) bier. Het opruimen ging vlot en daarom was ik nog op tijd thuis om zoon en kleindochter even te zien. Kortom een geslaagde dag.

Nu regent en onweert het en besef ik dat we met het weer donders veel geluk gehad hebben.

Op dit adres vind je nog een aantal foto's van de open brouwdag 2009.

Hans Aikema